Friday 19 December 2014

Kaapverdië, luizen en scheepsovername



Hoi allemaal, 

Zoals sommigen van jullie misschien al weten zijn we ook in Kaapverdië (Cabo Verde) geweest, we zijn in Mindelo geweest en in een ander dorpje waar we in een baai lagen omdat we daar lekker konden zwemmen en de wind slecht was. 

In Mindelo was het niet zo fantastisch vond ik, twee random gevechtjes en verder een heleboel zwervers. Er is wel iets leuks gebeurd in Mindelo, ik ben naar de kapper geweest! Het was ietsjes anders dan eerst, de zijkanten zijn kort gemaakt en de bovenkant heeft hij ook iets bijgeknipt. 




 
In Mindelo hebben we niet zo lang gelegen, twee of drie dagen maar. Daarna zijn we naar een ander eilandje gevaren en zijn we daar voor anker gegaan en hebben we de rest van de middag gezwommen! We zijn naar het strand gezwommen wat ongeveer 100 à 200 meter was, het halve dorp was leeggestroomd om te kijken hoe wij dat strand opkwamen, super grappig! 

De volgende dag hebben we ’s ochtends weer waterpret gehad, met een rubber opblaasding achter de bijboot, Jop heeft gewakeboard etc. 

’s Middags zijn we naar het dorpje gebracht en hebben we daar een prachtige wandeling gemaakt met een stuk of tien man uit het dorp die ons de plantages/akkers lieten zien, ze hebben daar een ontzettend slim irrigatiesysteem met allerlei kanaaltjes zodat elke druppel water naar het suikerriet en die inyam (een soort zoete aardappel) gaat. 





We hadden een fantastisch uitzicht en na de wandeling zijn we gaan voetballen met een aantal dorpelingen, resultaat: 3-1 verloren. 

Na de voetbalwedstrijd zijn we weer aan boord gegaan en zijn we weer gaan varen want de wind stond weer goed! Toen we ongeveer een week aan het varen waren (4 december denk ik) zijn er luizen ontdekt aan boord, gelukkig is het snel gezegd en hebben we goede voorzorgsmaatregelen getroffen, iedereen moest wassen met luizenshampoo en iedereen moest gecheckt worden voor luizen en neten. 

Ik hoef gelukkig niet meer door een kleine aanpassing aan de lengte van mijn haar, het is nu een paar millimeter lang! Het is best wel chill en na de eerste schrik dat het toch wel erg kort was ben ik er nu wel aan gewend en ben ik er wel blij mee. 



Morgen begint de scheepsovername waarschijnlijk, de laatste 300 mijl naar Dominica moeten we volledig zelfstandig varen. Ik heb gesolliciteerd voor stuurman maar ik ben het jammer genoeg niet geworden. Maar ja, er komen nog drie scheepsovernames dus dat komt wel goed. 

Marijn

keukendienst en zwemmen



Gisteren had ik keukendienst, vroeg opstaan want je moet de tafel dekken en brood, ham en kaas snijden. 

Na het ontbijt en de afwas (we hebben geen vaatwasser hier aan boord) zijn we bij elkaar gaan zitten en hebben we besproken wat we die dag gingen doen, uiteindelijk hebben we besloten om ’s middags mac and cheese te maken, om 4 uur bitterballen en ’s avonds de gebruikelijke broodmaaltijd met een soepje, groentesoep dit keer. 

De pasta was ontzettend makkelijk om te maken dus er was wat tijd over om te chillen op het dek, verder te gaan met schoolwerk etc. 

Nadat we ’s middags weer hadden afgewassen besloten we dat we toch geen zin hadden in bitterballen want de pasta was al best hartig. Koekjes dus! Veel deeg eten, de luxe van een stuk chocolade tussendoor eten en gewoon heerlijke koekjes maken, we hebben heel wat meer dan 100 koekjes gemaakt, voor iedereen sowieso twee, erg leuk om te doen. ’s Avonds groentesoep met ballen en nadat we de keuken hadden schoongemaakt lekker naar bed want je word er toch redelijk moe van, al die borden en pannen die door de keuken vliegen. 



Vandaag had ik schooldag en een wiskundetoets, tijdens de toets hoorden we ineens dat alle zeilen naar beneden gingen, varen op de motor dachten we. Iets veel beters is gebeurd! We mochten zwemmen in de oceaan! 

Gelukkig kregen we vrij om lekker te zwemmen want wie maakt dit nou mee! Zwemmen midden in de oceaan, waar er 5,5 km water onder je is en nog veel verder in alle richtingen! Het was echt heel erg gaaf en een hele mooie ervaring.


Waarschijnlijk is de volgende blog tijdens de scheepsovername! 

Tot dan! Marijn

Thursday 27 November 2014

24 uur in een dag

Hier gaat het erg goed, we zijn bijna bij Cabo Verde en we hebben top weer, er zijn veel dolfijnen en vliegvissen (zie plaatje)! Echt heel erg leuk. Ik heb bijna allebei mijn boeken uitgelezen dus dat gaat ook wel lekker, al lekker op weg met school.



Ik heb wacht van 1 tot 5, ’s nachts en ’s middags. Hierdoor slaap ik niet heel erg veel, na mijn nachtwacht slaap ik om een uur of half zes en ben ik vaak rond acht uur al weer wakker voor het ontbijt. Op de een of andere manier kan ik daar gewoon niet doorheen slapen, echt heel erg gek.

Na het ontbijt ga ik soms nog even liggen maar anders ga ik chillen op het dek, aan mijn schoolwerk of een boek lezen. Om 11 uur krijgen we een stuk fruit en hebben de mensen die schooldag hebben een kwartiertje pauze.

Rond kwart voor een ga ik dan naar het achterdek want om één uur heb ik alweer wacht! Dan hebben we ook gelijk warm eten, aan de ene kant fijn maar aan de andere kant ook niet heel erg want als je dan hebt geslapen staat er gelijk een bordje warm eten voor je klaar!

De wacht is meestal best wel chill maar toch word je er redelijk moe van, desondanks ga ik toch pas om 9 uur (Ja dat klinkt vrij vroeg maar als je er al een wacht van vier uur op hebt zitten is dat toch best laat hoor!) slapen want de volgende dag moet ik alweer vroeg aan het ontbijt zitten want dan heb ik school van negen tot zes!

Kortom, een redelijk drukke planning maar wel een fijne, ik zou het voor geen goud willen missen en geniet van elk moment!

Adios! Marijn

Tuesday 18 November 2014

Door de Karel Doorman gezien, op weg naar Tenerife

Hoi lieve allemaal!

Het gaat hier echt super, gisteren hadden we echt een hele leuke dag, het was ongeveer 25 graden denk ik, zonnetje en niet te veel wind. Ik kon gewoon in mijn korte broek lopen dus!

Op het moment varen we alleen op de motor jammer genoeg, er staat zo weinig wind dat als we de zeilen hijsen ze helemaal gaan klapperen en we dus nog steeds niet veel sneller gaan.

Gisteren kwam er ook een marineschip heel dichtbij, de Karel Doorman, een groot bakbeest dat dat is! Omdat het een Nederlands schip is en het kantoor van SaS op marineterrein is hebben we alle zeilen gehesen en gestreken als een soort saluut. Dat ging zo snel! Omdat iedereen al aan dek was om te kijken naar dat schip hebben we alle zeilen denk ik in ongeveer tien minuten à een kwartier gehesen! Het was wel jammer toen daarna bleek dat alle zeilen ook weer naar beneden moesten maar dat ging ook best snel.

Veel liefs en tot de volgende keer!

Marijn

van Amsterdam tot Casablanca

Hoi allemaal!

Hier is het echt heel erg leuk, al in Amsterdam begon de pret tijdens het voorbereiden, leren hoe je zeilen inpakt, beginnen met de keukendienst en de verschrikkelijke taak van het storen. We moesten een paar duizend kilo eten aan boord brengen en op een goede plek zetten. Nou is het niet heel erg om te doen maar het was die dag niet heel erg lekker weer, stromende regen en hagel!

Toen kwam dan de dag van het afscheid in IJmuiden, staat er ineens een groep mensen op je te wachten! Echt super leuk, ze hadden zelfs een soort voedselpakket bij, pudding, snoep, pepernoten en een chocoladeletter! Toen we weg waren gevaren hebben we eerst nog een nachtje in de jachthaven gelegen, zelfs daar kon je al golfslag voelen!

De volgende dag vond ik iets minder, misselijkheid en een keertje kotsen. Gelukkig was het na dat kotsen wel gelijk over! De wachten waren inmiddels begonnen en we konden flink aan de bak met leren over sturen en waar welk valletje zit voor welk zeil. De wacht is echt leuk om te doen, ik heb een hele relaxte tijd (6-9) en de mensen zijn ontzettend aardig! Het moeilijkste tijdens de wacht vind ik dat ik niet te veel moet stressen als ik even niet op koers zit, maar dat gaat nu gelukkig goed.

Het heftigste wat ik heb meegemaakt aan boord is denk ik toen de giek van het grootzeil brak, het was tijdens onze wacht en ineens zaten we midden in een bui, na twee klapgijpen is de giek waarschijnlijk tegen een stag aan geslagen en is toen gebroken. We hebben het zeil laten zakken en gespalkt aan de gaffel, wat gelukkig best snel ging. Een paar dagen later zijn we een haventje in Spanje ingevaren en hebben we daar een metalen pijp om de giek gedaan waarna we nog een paar dagen moesten wachten tot we weer verder konden omdat er storm was op de Golf van Biskaje.

Kortom, het was helemaal super de eerste paar weken! Ik zal proberen om iets vaker te bloggen ook al zal het dan waarschijnlijk iets korter zijn.

Liefs, Marijn.

Saturday 18 October 2014

Weg!

Vandaag gaan we dan eindelijk aan boord! De afgelopen week alles ingepakt, stress want het zou niet passen! Uiteindelijk hebben we alles er toch ingekregen, heb je dit, heb je dat? Ja mama, alles zit in de tassen.
En dan toch vrijdagmiddag owja! Schoolboeken! Gelukkig kon dat buiten de tassen en heb ik uiteindelijk alles.

Afscheid nemen en de auto in!

Monday 22 September 2014

Het wordt nu toch wel heel echt!

Minder dan een maand te gaan... Het volle besef raakte me pas een paar dagen geleden, een half jaar lang geen familie en vrienden zien en ,ook niet onbelangrijk, een half jaar karate missen! Tot nu toe heb ik nog nooit last gehad van heimwee maar ik denk dat ik zeker de mensen thuis ga missen. Natuurlijk is dat niet erg, het toont juist hoeveel waarde je hecht aan de dingen en mensen die je normaal vanzelfsprekend vindt.

Met nog vier weken te gaan begin je natuurlijk nog meer te denken aan hoe het leven aan boord is. Minder douchen dan je gewend bent (eens in de drie dagen) en het gebrek aan privacy natuurlijk! Het schip is alles bij elkaar genomen 48 meter lang en is 6,90 meter breed. Dat betekent dus dat je nog geen 6 vierkante meter voor je zelf hebt. Privacy? Alleen op de wc en onder de douche.

Het lijkt me wel een fantastisch groepsproces dat zich dan voordoet, dag in dag uit met elkaar opgescheept (letterlijk) zitten. Uiteindelijk zullen er ergernissen ontstaan maar die moeten we maar aan de kant zetten. Goede tools voor later, in een bedrijf zal je ook niet altijd beste vrienden zijn met iedereen maar om efficiënt samen te werken zal je toch die ergernissen aan de kant moeten zetten.

Nog een aantal plaatjes van het schip:


Wednesday 10 September 2014

Throwback Thursday?

Nou, misschien een beetje vroeg voor een throwback thursday maar in sommige landen is het al donderdag en het leek me wel leuk om iets te vertellen over de inentingen die ik een paar weken geleden heb gehad!

Het begon allemaal al toen ik op de site van thuisvaccinatie.nl kwam, bloednerveus was ik. Ik vind naalden en prikken verschrikkelijk, maar ik moest toch echt inentingen krijgen want anders kom ik Panama niet in! Dus, via de site een afspraak gemaakt met een van hun artsen, allemaal super geregeld en al een half uur later kreeg ik bevestiging welke inentingen dat nodig waren, omdat ik geen rabiës en geen buiktyfus prik nam moest ik alleen hepatitus AB en een gele koorts prik.

Een week later kwam de arts langs, grote koffer bij met alle vaccinaties er in. Ik was ondertussen al vrij bang geworden en toen het moment er dan eindelijk was dat ik de prikken kreeg trok ik eerst zelfs weg! De eerste prik voelde ik al nauwelijks en de tweede prik zelfs helemaal niet, alle spanning voor niks... Het was ook de eerste keer dat ik mijn arm ontspannen hield tijdens een inenting dus dat zal ik zeker vaker doen!

Ik heb een internationaal inentingsbewijs gekregen en toen was de arts al weer weg! Nog geen half uur maar twee weken spanning, en het was het geeneens waard...

Nog een fotootje terwijl de arts wat papierwerk doet:



Saturday 6 September 2014

Presenteren

Ik heb nooit geweten dat praten af en toe zo eng kon zijn, een presentatie houden ging me altijd vrij makkelijk af maar toen ik er dan eenmaal stond begon ik toch flink te zweten. Tekst kwijt, even op je blaadje kijken en weer doorgaan.

Ik probeer altijd mijn presentatie zo voor te bereiden dat ik weet waar over ik moet gaan praten maar dat ik nog wel dingen kan toevoegen of weglaten als ik er dan sta, aan de ene kant is dit ontzettend handig, als je in tijdnood komt kan je altijd een stuk weglaten maar aan de andere kant is het ook vrij lastig als ik geen presentatie heb, geen vaste volgorde en dan kan het wel eens zijn dat ik mijn tekst vergeet.

Spiekbriefjes zijn voor die momenten echt fantastisch! Steekwoorden hebben me meer dan één keer gered van een onvoldoende of schaamte.

Ik vind het ontzettend leuk om een presentatie te houden of gewoon te vertellen over wat ik ga doen, afgelopen vrijdag heb ik dat ook weer gedaan voor een groep mensen, deze keer bij BTSW, een coaching bedrijf waar ik zelf een aantal jaren geleden ook modules heb gedaan, ik heb er toen ontzettend veel van geleerd en ik ben verschrikkelijk blij dat zij mij een platform hebben geboden om mijn verhaal te doen! Binnenkort ga ik nog een keer en dan hoop ik dat het nog beter dan vrijdag gaat!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BTSW Groep

Tuesday 2 September 2014

Glossy havenvrouwen en netwerken

Maandag ben ik naar de lancering van de nieuwe Glossy havenvrouwen geweest! Het was een ontzettend interessant evenement en heeft me echt aan het denken gezet.

Waarom werken er zo weinig vrouwen in de haven terwijl het grootste deel van het werk niet meer het sjouwen etc. is. Ik denk dat dit komt omdat mensen denken dat het werk in de haven verschrikkelijk zwaar is terwijl dit helemaal niet waar is! Er zijn veel meer banen te vinden die zich meer bezighouden met de logistiek er omheen, relaties onderhouden met het achterland (Duitsland vooral), het stroomlijnen van alle processen etc.

Er zijn ongeveer 1200 bedrijven in uiteenlopende sectoren in de haven op zoek naar talent uit de stad dat hen komt versterken, jongens én meiden. Er zijn namelijk genoeg functies waar vrouwen het verschil kunnen maken!

Dus, nog een baan nodig in de logistiek? Solliciteer in de haven!

Nu vraagt u zich misschien af waarom ik daar dan was. Ik was bij de lancering van deze glossy omdat er na de lancering ook gelegenheid was om te netwerken, eerst vond ik het best spannend maar al bij het tweede groepje waar ik op af stapte vond ik het vrij soepel gaan!
Natuurlijk zijn er nog dingen die ik wil verbeteren aan mezelf als ik op iemand afstap maar voor een eerste keer vond ik het super leuk en leerzaam! Ik hoop dat er nog een aantal sponsoren uitkomen want daar kwam ik uiteindelijk voor!

Vanaf 5 september is de glossy verkrijgbaar.

Dank aan DonaDaria dat ik mocht komen en ook dank aan het STC voor de goede organisatie!

Wednesday 27 August 2014

Sponsors, dromen en nieuws

Hoi allemaal!
Zoals sommigen van jullie al zullen weten heb ik deze week in de krant gestaan, Groot Goeree Overflakkee. Inmiddels heb ik hier al veel reacties opgehad en het heeft ook een aantal sponsors opgeleverd! Al bijna 200 euro is er binnengekomen door mensen die het te weten zijn gekomen via de krant! Super!
Verder heb ik deze week twee bedrijven gevonden die mij willen sponsoren! Combinex Transport en Marco Tieleman Training en Coaching! Ik wil deze twee bedrijven daarom graag wat extra in het zonnetje zetten in deze post!

Ik wil ook nog even iets zeggen over dromen, mijn droom is meegaan met School at Sea, dat heb ik hoop ik duidelijk kunnen maken en daar kunt u verder meer over vinden op deze site. Maar ik wil graag iets vertellen over de dromen van anderen.
Iedereen heeft een droom (gehad) of het nou is dat u astronaut wilde worden, heel rijk wilde worden, een groot bedrijf bezitten of dat u streeft naar een betere en schonere wereld, het kan allemaal. Nou is mijn vraag, zijn deze (kinder)dromen waar geworden? Ik gok dat 80 à 90 procent van u een (kinder)droom heeft die (nog) niet is uitgekomen. Ik vind dat dit een veel te hoog percentage is, willen we niet allemaal dat onze dromen uitkomen?
Daarom wil ik u vragen of u wilt helpen om mijn droom uit te laten komen en mij te sponsoren voor mijn reis met School at Sea, en ik wil u ook vragen om te proberen om uw dromen uit te laten komen! Ik wil u graag uitdagen om creatief na te denken over hoe u uw dromen waar kunt maken en over hoe u kunt helpen om andere mensen hun dromen waar te maken!

Groetjes aan iedereen,

Marijn Götzenberger
marijn-gotzenberger@hotmail.com

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Combinex Transport, managing your transport!
Marco Tieleman, coach in Rotterdam, voor een stevig steuntje in je rug.

Sunday 17 August 2014

Big world?

Goh, wat is ons wereldje eigenlijk klein zeg... Mensen zeggen altijd dat de wereld kleiner is geworden en dat onze wereld groter is geworden dan zeg... 20 jaar geleden, vliegtuigen, internet, mobieltjes etc. Maar ik vind dat het eigenlijk wel meevalt met hoe groot mijn wereld eigenlijk is. Ik ga naar school, dan ga ik huiswerk maken, computeren, nog even sporten en dan ga ik naar bed om de volgende ochtend het zelfde te doen!

Een keer per jaar ga ik op vakantie, maar of ik daar nou zo veel meekrijg van andere culturen? Nou niet echt, op de camping, een paar keer naar een dorpje/stadje, naar het strand en dan heb je eigenlijk al gelezen wat ik in het buitenland zie.
En dat terwijl we zo veel kunnen leren van andere culturen, denk aan Zuid-Amerika, daar zijn de mensen veel gastvrijer! Nou ja, dat hoorde ik dan, ik ben zelf nog nooit buiten Europa geweest.

Gelukkig gaat dit voor mij veranderen in oktober! Ik hoop meer te leren over de culturen in de landen waar we heen gaan en ik wil graag kijken naar hoe die culturen dan verschillen met de Nederlandse cultuur. Dat is één van de dingen waar ik het meest zin in heb, leren over andere culturen en kijken of die culturen nou "beter" zijn dan onze westerse en toch vrij afstandelijke cultuur.

Ciao en hasta pronto!

Monday 11 August 2014

Hard aan de slag!

Zo, eindelijk thuis... Ik heb twee weken vakantie gevierd in Frankrijk en in die tijd heb ik niet veel kunnen doen voor SaS. Het was een ontzettend leuke vakantie en nu ik terug ben kan ik weer volledig opgeladen aan de slag om sponsors te zoeken! To-do lijstjes zijn gemaakt en ik heb weer een duidelijk overzicht van wat er allemaal nog moet worden gedaan. En daar schrok ik toch wel van, een hele paklijst moet nog verzameld worden, inentingen geregeld en sponsors gezocht. Er gaat ontzettend veel tijd zitten in mensen bellen, mailen, bij bedrijven langsgaan etc.

Als u nog bedrijven weet die mij wel zouden willen sponsoren, zou u dan contact willen opnemen? Dit zou ontzettend veel helpen, het hoeven geeneens zeil/watersport bedrijven te zijn maar het kunnen bijvoorbeeld ook tandartsen, rijscholen etc. zijn (vorige jaren is dit ook gedaan namelijk).

Ciao!

-Marijn


Sunday 3 August 2014

Ik mag mee!

Dames en Heren, groots nieuws!

Ik ben geselecteerd om mee te mogen met School at Sea in het schooljaar van 2014/2015!
Ik ben ontzettend blij en ben zelfs nog enthousiaster geworden!
Op dit moment is School at Sea waar ik het meeste aan denk, sponsors zoeken, paklijst bij elkaar krijgen etc.

Als u mij zou willen sponsoren dan kunt u onder het kopje "sponsoren" kijken, hier staan een aantal pakketten die ik heb samengesteld, speciaal voor particulieren en bedrijven!

Ik hoop dat u mij wilt helpen om mijn droom te bereiken!

-Marijn

Wednesday 23 July 2014

Selectieweekend

Hoi allemaal,

Dit weekend was het selectieweekend en daar ga ik iets over vertellen.

Vrijdagavond moesten we naar een scoutingterrein in Bloemendaal. Eerst hebben we geholpen met broodjes smeren en daarna hebben we soepkommen afgewassen. Toen bijna iedereen er was gingen we de tent opzetten. Dit ging, met behulp van de fantastische 'bouwtekening' (in tien seconden getekend), best wel snel.
Daarna gingen we nog even naar een meertje in de buurt, het was ontzettend lekker water en Matthias en ik hebben gezwommen. Daarna hebben we nog even bij het kampvuur gezeten tot iedereen het wel tijd vond worden om naar bed te gaan.


De jongens moesten buiten slapen en de dames mochten binnen slapen, de tent was goed opgezet en we waren maar met drie jongens dus hadden we vrij veel ruimte. Rond een uur of twee merkten we dat de tent steeds meer in begon te zakken en dat er constant schaduwen buiten de tent waren, eerst dachten we dat het de leiding was maar toen de tent nog verder inzakte ben ik even naar buiten gegaan om te kijken wie het nou was, bleken het een paar jongens van de scouting te zijn! Alle tentharingen waren er uit en toen ben ik ze terug gaan halen, ze werkten gelukkig goed mee en hebben zelfs nog geholpen met de haringen er weer in krijgen, bedankt daarvoor jongens.

Zaterdagochtend moesten we om acht uur ontbijten, ik zat in groep 1 en mocht dus helpen met het ontbijt, eitjes bakken en de tafel aanzetten. Daarna gingen we een samenwerkingsopdracht doen, A-tje lopen. Dit was ontzettend leuk maar ik mag hier jammer genoeg niet veel over zeggen...
Vervolgens hebben we pannenkoeken gegeten bij de lunch. En deze waren erg lekker.
Na de lunch zijn we met de groep in de schaduw gaan zitten (het was 35 graden!). Daar hebben we gepraat over waarden en gemediteerd, het was ontzettend interessant om te zien dat iedereen andere waarden het belangrijkst vindt!
Ook zijn we weer naar het meertje gegaan en hebben daar gezwommen.
In de avond gingen we barbecueën en daarna mochten we zelf bedenken wat we gingen doen. Eerst hebben we heel lang gekletst en gevoetbald en daarna gaf Martin (de kapitein) aan de hand van foto's een presentatie over de reis. Vervolgens zijn we boven nog een beetje gaan praten over van alles en nog wat. Iemand kwam met het idee om in het donker naar het meertje te lopen, dus dat gingen we maar doen. Daarna hebben we nog heel lang over onzin lopen praten en om twee uur gingen we ongeveer slapen (binnen dit keer!).

De volgende dag kregen we veel informatie over schoolwerk, financiën en hebben we gepraat over culturen in verschillende landen. Ook hebben we nog een samenwerkingsopdracht gedaan.

En dat was het alweer, het was een ontzettend leuk weekend met geweldige mensen. Al op de eerste avond gingen we goed met elkaar om!

Marijn

Monday 21 July 2014

Ik heb een blog!


Ik heb een blog, eindelijk! Ik heb er al langere tijd over gedacht om een eigen blog te beginnen en hier is het dan! Mijn blog zal gaan over het talentontwikkelingsprogramma waar ik aan mee wil doen, School At Sea.

School At Sea is een programma waar jongeren uit havo/vwo 4 de historische West- Indische handelsroute bevaren, zij doen dit met een tall ship en terwijl zij onderweg zijn naar de Caraïben lopen zij totaal geen achterstand op ten opzichte van hun klasgenoten! Ondertussen lopen zij ook wacht op het schip, helpen in de keuken, met het zeilen, het sturen etc.